Huwag Akong Tanungin (Kung Bakit Ako Ama)
huwag mo akong tanungin, anak
kung bakit ako ama
tinawag man ako sa pangalang
ganito, hindi ko rin alam
isasagot ko sanang
kumakapal ang kalyo
sa aking palad
pinalalaki ko kayo
sa aking pinagpawisan
pumalya ba kayo
minsan, sa isang hapunan?
binibihisan ko kayo
mula sa aking sipag
inihahatid kita sa pinto
ng karunungang hindi maaagaw
katunayan, anak
bitbit mo ngayon ang krayola
at sinisimulan mo na
kulayan ang iyong buhay
hindi ka naglalakad
nang walang pang-apak
kaya hindi nagsusugat
ang iyong talampakan
kabayo ako’t hinete ka
taktak man ang pawis
hindi tayo humihinto
nakararating tayo sa mga parang
ipinapasyal sa hindi pa naabot
naiidlip kang kulambo
ang aking mga mata
walang lamok ang dumadapo
saanman sa iyong balat
lumilipad silang palayo
kasabay ko silang napupuyat
inaawitan ka namin
ng oyaying pampatulog
at bukas ng umaga
magigising kang yakap
kita, hinahagka’t ginigising
sa paki-usap na “anak,
huwag akong tanungin
kung bakit ama
ang tawag sa akin”
hindi ko alam
at tanging ikaw lamang
ang may taglay ng kasagutan
kung ano ba ang ama
sa isang bunsong
tulad mo.
Leave a comment